Aku kecewa.
Aku sedih.
Aku makan hati.
Semua nya sebab dia.
Dia.
Kawan, yang pernah menolong aku ketika aku susah. Dengar semua masalah aku. Menangis bersama. Gembira bersama. Tapi sekarang semua tinggal kenangan dan akan berakhir sampai sini. Kenapa?
Sebab hati saya cukup kecewa. Dan dia tak pernah nak faham aku.
Dia, tak pernah lafazkan kata maaf dengan aku. Salah aku yang dia nampak. Salah dia? Sedikit pun tak nampak. Aku faham dia, aku sayang dia. Tapi kini aku betul-betul kecewa dengan sikap dia.
Aku penat.
Aku tak larat.
Aku putus asa.
Semua benda yang aku buat dia tak pernah nampak. Aku cuma inginkan ketenangan tanpa ada satu pergaduhan. Salah kah aku? Salah aku semua nie? Aku tak tuduh dia. Sikit pun tidak. Tapi kenapa dia sendiri yang tak msg aku? Tanya aku semua. Kenapa? Kenapa dia nak libatkan orang lain. Ya, mungkin salah Yusof juga yang susah nak jujur.
Aku konfius.
Korang dua buat aku lebih sakit. Korang suka aku sakit. Aku tanya Yusof, mana Eira dapat nomb awak. Yusof jawab tak tahu. Aku tanya Eira, mana dapat nomb Yusof. Eira jawab, aku kecewa dengan kau sebab kau update pasal number telefon tu. Padahal aku tak contact dia pun.
Maaf, aku betul-betul kecewa dengan korang dua.
Kejam nya aku pisahkan korang. Aku macam orang tengah diantara korang dua. Orang yang mudah korang perbodohkan. Memang aku lemah. Tapi tolong lah jujur dengan aku. Kalau jujur, aku takkan marah.
Tapi.. Korang buat aku keliru. Keliru dengan semua nie.
Untuk Yusof, semalam saya call awk. Dan awk cerita yang awk ada terserempak dengan dia. Ya, saya dapat agak sebab Eiraa ada tweet pasal nie. Dia cakap dia rindu awak. Hati saya hancur. Saya memang tak layak mendapat kasih sayang dari awak. Awak cakap lepas awk pandang slack kat dia tu. Awak cakap dia msg awk, betul? Saya betul-betul terkejut. Dan saya terus tanya awak, mana dia dapat nomb awak. Awak cakap awak taktahu. Esoknya (harini) Eiraa cakap yang dia tak contact awk. Apa maksud semua nie?
Korang memang suka buat aku macam nie. Aku tak layak wujud dalam hidup korang. Aku cuma watak tambahan dalam hidup korang.
Kecewa.
Menangis.
Makan hati.
Sedih.
Semua nya ada dalam diri aku sekarang. Aku akan pergi tak lama lagi. Pergi jauh dari hidup korang. Dan aku yakin korang akan tenang tanpa aku. Pasti!
Ya Allah, kuatkan lah hambamu ini.